top of page
Suche

آرزوی خفته

kambizgilani



مثل زمان

کنار اندوه پرنده می نشینم

پر شکسته اش را

به نخستین نسیمی

که چترش را

در چشم او می گشاید

هدیه می دهم


مثل باد

در کوچه های شهر سرد

آرزوی گرما را

به در و دیوار خانه ها

می کوبم


مثل جنگل

تن زمین را

با زندگی آشتی می دهم


نگاه کن

نگاه کن پرنده ی زخمی

چگونه

خورشید

بر گونه ی آبی رودخانه

بوسه می زند


نگاه کن

نگاه کن دل پاره پاره

چگونه

طنین عشق و آزادی

یکی شده اند

و

مثل زمان

تلخی روزگار

خود را

به روشنی ستاره ای

که هرگز دور از زمین

نبوده است

می چسباند

و

مثل تو

مثل من

رنگ می گیرد دوباره

آرزوی خفته ای

در درون ما


کامبیز گیلانی

کلن

۱۸ژانویه ۲۰۲۵


1 Ansicht0 Kommentare

Aktuelle Beiträge

Alle ansehen

Comments


bottom of page