ترانه ی اشک ها

به آسمان نگاه نکن

کسی به دنبالت آمده

کسی که تو را

به میهمانی مرگ

دعوت کرده است

روی زمین

هم

کسی سالهاست

که نه

قرنهاست

به دنبال شکار توست

هر کدام به زبانی

از تو می گویند

هر کدام به زبان خود

هستی تورا

نشانه گرفته است

تو

تو آنکه بر این جهان

گام گذاشته ای

و

نمی دانی چرا

و

رخت از آن بر می بندی

و

نمی دانی چرا

پرنده ای

در آسمان دیگری شاید

تو را به شوق پرواز در آورد

و

تو در این هنوز امید عبور

عبور از آتش پر تنش خشن

به نسیمی

به رقص برگهای سبز

در آواز بر آمده

از شعور

از لطافت عشق

چشم را

در آغوش زندگی

جاری می کنی.

کامبیز گیلانی

۳ جولای ۲۰۲۵

کلن - آلمان