top of page

فصلی آن سوی این نسل

  • kambizgilani
  • 18. März 2021
  • 1 Min. Lesezeit

هنوز

به آخر نرسیده است

کار نسلی

که همچنان می سوزد

در هیاهو.


نسلی

که در پیچش حرفهای پوشالی

چون برگ خزان می ریزد

و

می رود که فراموش شود.


نسلی

که چنگ در چنگ اوج سیاهی

روزنه ی روشن زندگی را

به پایانی چنین هولناک

وا نمی گذارد.


باز هم

در ابتدای کوهی دیگر

می ایستد

و

لبخند تلخش را

تا آن سوی قله

پر می دهد.


نگاهی

به اندام فرسوده می ساید

و

گوش به آوازی

در هوا

می سپارد،

زمزمه ای

که هرگز او را

رها نکرده است.


تو از کدام نسلی

که تن

به مرگ پیش رو

نمی دهی؟


که نمی توانی در خانه ی پلید ستم

سکوت کنی؟


مگر

چه مانده است

دگر باقی؟


چه فرقی می کند

کجا باشی

وقتی

خانه ات سوخته

دلخوشی هایت

پرپر

و

آرزوهایت بر باد

رفته؟


اما

آن فصل

که چون بهار

پر از شکوفه

چون تابستان

پر از میوه

چون پاییز

رنگارنگ

و

چون زمستان

سپید

در درون این نسل

یک جا

زنده است،

جوانه می زند

در عالمی

که در آن

نیستی جایی ندارد

مگر برای ستم.


تو از این نسلی

آن سوی همه ی فصل ها.

کامبیز گیلانی



 
 
 

Aktuelle Beiträge

Alle ansehen
خبر آمد

خبر آمد که سپیده دم تو با یک ستاره به پیشواز نور می آید خبر آمد که تولد آفتاب با یک نگاه در آغوش زمان می شکفد و این همه راه پر توهم و...

 
 
 

Comments


bottom of page