زنگ را به صدا در آورید که پهلوان زخمی دو باره به جان می آید . طبل ها را به غرش در آورید که خلق بلا کشیده از این روزگار وحشت جان بدر خواهد برد . چشم زمین رفیق آسمان است که دل ستاره را روشن کرده است . کجاست دست به هم پیوسته ی ما کجاست گورستان طعنه های فرسوده کجاست باغ حرف های قشنگ که من و تو را به ما در آورد و ما را ما به آفرین تاریخ به چسبانیم . که ما از این روزگار هجرت و جدائی با هر دو چشم عشق را برانداز کنیم . 13 ژانویه 2005